Bir donem bana gore dunyanin en iyi futbolcusuydu. Parma'dan Inter'e gelisi beni mutlu etmisti. Ronaldo'dan sonra bir baska Brezilyali tasiyacakti Inter'i. Sari - lacivertli formadan sonra, siyah - mavili forma siritmadi cok benim gozumde. Tam baslamisti ki, 35 metreden frikikler, goller, asistler; babasinin vefatindan sonra sadece eski gunlerine sanal ortamlarda erisir oldu Adriano. Alkol, uyusturucu derken kayboldu birden. Neredeyse onem verilmiyordu ona. Sampiyonlar Ligi'ne verilen 25 kisilik isimde adi bile yoktu bir donem. Sonrasinsa Mourinho'nun gelisiyle tam eski gunlerine geri donerken, tekrar bitirdi kendini. 2 hafta once Brezilya'ya bir gitti, gidis o gidis. Artik Mourinho bile umursamiyor onu. Eger oynamak istemiyorsa oynamaz diyip, bir nevi silip atmis ex-Imparator'u. Bu kadar sert konusmasinin nedeni ise, Adriano'nun futbolu birakiyorum gibi carpici bir aciklama yapmasi. Bu aciklamayla yetinmeyip, Italya'da mutlu olamadigini, butun futbol oynama arzusunu kaybettigini ve su anda sadece sagiligini dusundugunu belirtmis. Tam babasinin vefatini atlatmisken, simdi de kiz arkadasi depresyona soktu onu. Kismetsiz bir adammis bu Adriano. Yolun acik olsun.
