Gecen sezon gibi bu sezon da Konya deplasmaninda 1 gol ve 3 puanla donmeyi basardi Galatasaray. Tek bir istegim var, o da Konyaspor - Galatasaray maclarinin duzgun bir zeminde oynanmasi. Gecen yil buzlu zemin ve hala sahalara donemeyen Ugur Ucar, bu yil patates tarlasini andiran bir zemin ama sukurler olsun ki bir sakatlik yok. Eger bu ulkede milyon eurolar verilip transferler yapiliyorsa, takimlarin sahalara boyle olmamali. Eger oluyorsa da, o transferlerden once bu stadlari duzeltme sarti koymali Turkiye Futbol Federasyonu. Maca gelince, macin ilk dakikalarinda Veysel eger o pozisyonda De Sanctis'i gecebilseydi, macin gidisati cok daha degisik olabilirdi. 11. dakikada Arda'nin inatla pozisyonu devam etmesi ve kendini riske atip o pozisyonda vurma cabasi, Galatasaray'i 1-0 one gecirdi. Bu karsilasmanin da kayda deger tek ani buydu. Ilk yarinin sonlarinda Bulent'in kacirdigi pozisyonu da unutmamak lazim tabi. Biraz daha sansli olsaydi Konyaspor, belki de bu maci lehlerine cevirebilirlerdi. Bana kalirsa, Bordeaux maci gibi zor bir mactan sonra Galatasarayli futbolcularin bu mucadelesini tebrik etmek lazim. O yorgunlugun ustune, boyle zor kosulan ve hareket edilen bir deplasmandan sonra iyi bir dinlenmeyi hakediyorlar. Gozlerden kacmayan bir sey var Galatasaray'da, o da soyut bir kavram olan ruh. Tekrar eski gunlerdeki gibi o kenetlenmeyi, sevgiyi, acligi gorebiliyoruz. Bu ruha yetenekli futbolcularda eklenince, basari kendiliginden geliyor zaten. Skibbe'nin son zamanlardaki Arda'ya dusundugumuzde, son iki macta oynayan Arda, Maradona tadi veriyor. Bunun 'Bulent Abi'si' sayesinde gerceklestigini herkes biliyor. Sabri bile iyi oynuyor, en azindan gereksiz isler yapmiyor. Guzel gunler yakin. Butun Galatasarayli futbolcular, Fenerbahce'ye tesekkur etmeli Sivas galibiyeti icin. Sampiyonluk yarisi simdi basliyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder